Geowłóknina i jej podstawowe zastosowania.

Geowłóknina to płaski materiał geosyntetyczny, wytwarzany z włókien polipropylenowych lub tez poliestrowych. Włókna te, są ze sobą łączone poprzez igłowanie lub przeszywanie (mechanicznie) oraz poprzez zgrzewanie (termicznie). Obecnie, na rynku jest dostępnych stosunkowo sporo typów geowłókniny, toteż możliwe jest sprawne dostosowanie jej do konkretnych zadań. Tych zaś w budownictwie znajdziemy bardzo dużo. Praktycznie na każdym placu budowy, będziemy mieć do czynienia z różnymi problemami geologicznymi, co będzie prowadzić do konieczności zastosowania materiałów geosyntetycznych. W tym zaś przypadku, geowłóknina sprawdza się w bardzo szerokim wachlarzu zastosowań.

Geowłóknina i jej podstawowe rodzaje stosowane w budownictwie.

Jak już o tym wspomnieliśmy, geowłóknina występuje w wielu różnych wariantach wykonania, a co za tym idzie, każdy z nich, będzie charakteryzować się odmiennymi parametrami technicznymi. Tym samym, będzie też desygnowany do innych nieco zastosowań. Obecnie, do najbardziej popularnych wariantów należy zaliczyć:

• Geowłóknina TS – to zdecydowanie najbardziej spopularyzowany rodzaj geowłókniny. Stosuje się ją bardzo często w pracach związanych z budową oraz wykańczaniem budynków jednorodzinnych oraz ogrodów i obejścia domów. Zapewnia doskonałą warstwę ochronną przed woda gruntową w przypadku fundamentów. Jej zastosowanie w podbudowie tarasów brukowych, zapewnia wydłużenie żywotności. Wynika to z faktu tego, iż będzie ona zapobiegać wypłukiwaniu piasku z warstwy podbudowy, odprowadzając wodę opadową z terenu tarasu.
• Geowłóknina P – jest to rodzaj geowłókniny ochronnej. Wytwarzana jest w 100% z wzmacnianych mechanicznie, włókien ciągłych polipropylenowych, dodatkowo stabilizowanych przeciwko promieniowaniu UV. Stosujemy ją przede wszystkim przy budowie składowisk odpadów, przy zabezpieczaniu tuneli czy też brzegów zbiorników wodnych.
• Geowłóknina F – jest to typ geowłókniny filtracyjnej. Składa się w tym przypadku z dwóch warstw, z czego jest filtrem, a druga jego ochroną przeciwko uszkodzeniom mechanicznym. Swoje zastosowanie znajduje tam, gdzie będziemy mieć do czynienia z wysokimi naprężeniami mechanicznymi, bądź też w przypadkach, kiedy wymagane będą wyjątkowo właściwości filtracyjne geosyntetyku.
• Geowłóknina PES – to płaskie geosyntetyki z włókien poliestrowych połączonych ze sobą poprzez igłowanie lub kalandrowanie. Znajdują zastosowanie przy budowie systemów drenażowych, przy separacji warstw gruntu, jak również przy wzmacnianiu, bądź ochronie geomembran.
• Geowłóknina PGM 14 – jest materiałem stosowanym przy naprawie nawierzchni bitumicznej. Wykonana z włókien ciągłych, polipropylenowych. Zapewnia ochronę przed przenikaniem wody, co zapewnia wydłużenie żywotności nawierzchni drogowej.
• Geowłóknina DREFON ST – rodzaj geowłókniny wytwarzany z ciętych włókien polipropylenowych oraz poliestrowych. Są one dodatkowo stabilizowane przeciw promieniowaniu UV. Charakteryzuje się bardzo dobrym poziomem wytrzymałości na rozciąganie oraz przebicie. Stosowana jest do wzmacniania słabych podłóż w budownictwie drogowym i kolejowym. Wykorzystuje się ją także przy budowie systemów drenażowych, oraz filtrujących drobne cząstki gruntu.

Podsumowanie.

Widzimy więc, iż geowłóknina występuje w sześciu podstawowych wariantach wykonania, różniących się od siebie konstrukcją oraz zastosowanymi do jej wytwarzania materiałami. Dzięki temu jednak, do każdego zastosowania, możemy dobrać inny typ geowłókniny, lepiej dopasowany, do konkretnych zadań. To zaś sprawia, iż geowłóknina jest jednym ze zdecydowanie najbardziej popularnych materiałów geosyntetycznych we współczesnym budownictwie inżynieryjnym.